De laatste zomerse dagen zijn voorbij en de herfst komt in het land , de blaadjes krijgen een mooi roestbruin kleurtje en door de wind dwarrelen ze door de tuin . 

De duisternis komt  alsmaar vroeger en we moeten onze avonden binnen doorbrengen , dat zal weer wennen worden . Ieder seizoen heeft natuurlijk zijn charmes en de herfst vooral , wandelen in een bos of park heeft in deze tijd van het jaar wel iets speciaals . De knisperende blaadjes onder je voeten , paddestoelen die her en der hun kopjes opsteken en de noten en kastanjes die op de grond vallen , geniet er nog maar van nu de temperatuur nog altijd wat aangenaam is . Binnen enkele weken als Koning Winter aan het roer staat , moeten we al bibberend de wind , regen en sneeuw trotseren en blijven we misschien liever binnen onder een warm dekentje en kijken naar een film , waarvan ik toch nooit het einde zie, wegens last van zware oogleden die niet open te houden zullen zijn , en dat doet mij al terug verlangen naar de lente en de zomer , zodat je de avonden weer buiten kan doorbrengen , maar een ding weet ik op tijd staat geen rem en de herfst zal zeer snel overgaan in de winter en zo verder naar de lente en voor we het weten zijn we weer een jaar verder en komt er weer een getalleke bij onze leeftijd , de kwaaltjes die bij het ouder worden horen zijn al talrijker dan een 5 tal jaren geleden en dat zal niet meer beteren zeker , maar die nemen we er graag bij en zo doen we maar weer verder en verder ..........

Tot weder schrijvens 

 

 de c'omatjes van de voorbije weken kan je bekijken in oude c'omatjes op een andere pagina 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

de dagen worden korter  , de kinderen zijn het inmiddels weeral gewoon om naar school te gaan ( ondertussen kijken sommige al uit naar de herfstvakantie ) eens die eraan komt is het weeral bijna nieuwjaar en kunnen we het jaar in de archieven schrijven als dat van een lange en hete zomer . Net als aan een mooi liedje komt er hier ook een einde aan , vooral de insecten ga ik niet missen deze winter , want 14 dagen geleden gebeten door een niet nader bepaald exemplaar en sindsdien moet ik met 2 verschillende voeten door het leven , een gewone en een dikkere versie . Altijd een probleem om de juiste schoenen te vinden , maar het mag dan wel een troost zijn , insecten vinden me nog steeds een lekker stuk .

Terwijl we hier nog nagenieten van een heerlijk weertje 

moeten ze in de VS hun hebben en houden achterlaten voor de orkaan Florence en in Japan hield Jebi lelijk huis .

In ons eigen landje bleef de stormschade beperkt tot Jan Fabre die als een wervelwind tekeerging en angst en woede bracht bij zijn danseressen en dit alles in de nasleep van de Metoo beweging , wat gaat er nog allemaal aan het licht komen in deze wereld waarin macht door bepaalde personen misbruikt word .

Zo dit was het weeral voor deze week tot de volgende

-------------------------------------------

De draad terug opgepikt en ik  ga proberen om wekelijks wat hersenspinsels hier neer te pennen .

Eerst en vooral het weer , het was een zalige zomer af en toe wel wat te warm maar dan maar wat verkoeling zoeken in de schaduw of aan  een zwembad.  En zo kwam

je dag al puffend en zwetend door .En als we de weermannen en de klimaatwetenschappers mogen geloven krijgen we in de toekomst meer van dat .

Ik heb in ieder geval genoten van de zomer . Enkele dagen aan zee en de rest thuis in mijn tuintje tussen de bloemekes en het dorre gras . Een pluspunt aan het droge weer , veel minder maaibeurten . 

Half juni de start van het WK , sommige hadden nooit kunnen denken dat onze duivels het zover gingen schoppen . Maar heel Belgie was trots op ons nationaal elftal en andere medaillewinnaars waaronder  Nafi Thiam  de Belgian tornados marathonloper Koen Naert , de ploegkoers met Kenny De ketele en Robbe Ghys , tijdrijder Victor Campenaerts , onze turnster Nina Derwael en dan nog de zilveren en de bronzen medailles  

die de Belgen her er der verzamelden en dan onze Greg in zijn gele trui , die hij toch enkele dagen om de schouders had , kortom het was  een zalige sportzomer .

Maar spijtig genoeg hebben we ook afscheid moeten nemen van nonkel Herman , die geheel onverwacht overleden is . We gaan zijn vrolijkheid en grappen missen en we voelen diep mee met Jenny , met wie hij aan een nieuwe periode begonnen was in hun leven , en bij wie hij na de zorg en de rouw om zijn geliefde Monique terug het geluk had gevonden . 

Voor de rest gaat hier alles gewoon zijn gangetje en kabbelen we weer een nieuwe week in , tot lezens 

 

Doei , 

hier ben ik nog eens ne keer 

Lang geleden , he maar ik had nog eens zin om er in te vliegen . Inmiddels weeral veel gebeurd maar altijd zowat dezelfde bekommernissen . Weken van veel knutsel , haak en breiwerk , voor de voetbal weinig werk gehad , bijna geen matchen meer na nieuwjaar . dat betekend weinig boterhammekes moeten smeren . Volgend seizoen beginnen we aan ons 51é seizoen , mensen toch we worden oud . Ik kan me nog herinneren toen ik als 16 jarige bakvis met mijn fiets naar het terreintje van Lovable reed om mij vriendje te gaan aanmoedigen , in een sport waar ik na al die jaren nog altijd de ballen niet van snap . Dat toenmalige vriendje is nu al 48 jaar mijn wederhelft en dus na het jubileum van Noeveren bereiden  we ons ook al een beetje voor op ons Jubileum . 

Gisteren nog een 50 jarig huwelijk gevierd van een nicht . Het was een mooie dag met lekker eten en aangenaam gezelschap . Laat ons hopen dat we dit in februari 2020 ook mogen vieren . 

tot een volgend c' omatje 

 

 

 

 

 

 

 

Hallo  , weeral eventjes geleden maar een gepensioneerde heeft niet altijd tijd , ik in ieder geval toch niet , dat is wellicht een dooddoener waar  iedereen die van een rustpensioen geniet zich zal in herkennen .  Het probleem is alleen dat ik veel te veel zaken tegelijk  doe en dat gaat natuurlijk niet . Het ontwerpen en maken van kaartjes voor allerlei gelegenheden ,  haken en breien van onder andere kerstboomversieringen voor onze WST   boom  ( Wool  Scrap  Tree ) waardoor mijn doos met restjes wol stilaan begint leeg te raken . Beeldjes maken  van ijzerdraad en oude windels die in de textielverharder worden gedompeld neemt een groot deel van mijn tijd en ook onze  livingtafel in beslag , dit tot ergernis van mijn wederhelft die vaak zijn ongenoegen uit over de voor hem rommelige toestand in de huiskamer . 

Maar eens de feestdagen zullen gepasseerd zijn en de zelfgemaakte kaartjes , beeldjes en schilderwerken voor het goede doel voor Music for Life de voordeur uit zijn , zal de rust langs de achterdeur wel terugkeren in ons huisje .

Dus knutsel ik maar verder , enzo kom ik de donkere winteravonden op een creatieve manier door 

groetjes en tot een volgend c'omatje 

  

 

 

 

Aangezien Kathy en Tony in het door de Brexit afgescheurde UK verbleven , had ik toch maar besloten de avonden en nachten in hun woning door te brengen .Kwestie van een oogje in het zeil te houden en of er soms al eens toe te knijpen ook . Na deze week weet ik het zeker , het is een trappenhuis . Als je dan , net als ik soms al eens iets vergeet op een hoger of lager gelegen verdiep , dan zijn het wel de benen die dit moeten bekopen . En dat is deze week enkele keren voorgevallen sokken die 2 verdiepingen hoger lagen te wachten om aan de voeten van Levin mee richting school te stappen , bril of vest en nog van die toestanden , je kent het wel, he .

In de nacht wel geluiden gehoord eigen aan het huis , gekrak en vooral lawaai van buiten , alhoewel de Groene Hofstraat wel degelijk een fietsstraat is , leek het er af en toe wel op dat het de inloopstrook is van een F1 circuit . En in de vroege morgen de vrachtwagen van Ben Fresh die amper tussen de paaltjes door kon en de bocht met enige moeite kon nemen , maar die had tenminste geen snelheid .

Gisteren kwamen ze dan terug thuis en ik dacht ik ga alles wat afstoffen , stofzuigen en dweilen want het is altijd leuk om in een net huis thuis te komen . 

Gewapend met stofdoek en worstelend met de slang van de stofzuiger trok ik richting de hoogste contreien . Daar aangekomen en de deur openend van Aram zijn domein ben ik van gedacht veranderd en heb de hele toestand gelaten zoals hij was . Lege zakken van suikerwafels en ander eetbare dingen , onderbroeken in verschillende kleuren en verdwaalde sokken die de wasmand niet konden vinden .

Neen daar ging ik mijn tijd niet aan verprutsen en met een gevoel van een deja vue ben ik een etage later aan de slag gegaan waarbij je wel een goed gevoel had . Ik hoop dat ze tevreden waren toen ze na een tijd in de file gestaan te hebben dan toch zijn thuisgeraakt . Ik werd weeral verwend met een mooie blikken doos   (  dat is iets waar ik altijd blij van word  en die doos mag zelfs leeg zijn ) maar in deze zitten heerlijke shortbread koekjes . Nogmaals bedankt .

Zo dat was het weer voor deze week op naar de volgende

 

 

 

Weer een week die voorbijgevlogen is , en vertel eens welke idioot  heeft er ooit de tijd leren vliegen ? Ik ben me er steeds meer en meer van bewust dat je alles moet doen wat je graag doet en niets moet uitstellen want anders is het misschien te laat . Maar wat als je tijd te kort komt om al die dingen te doen die je zou willen doen . Als je ouder wordt ben je trager en heb je meer tijd nodig om bepaalde zaken tot een goed einde te brengen  . Telkens neem ik me voor om deze week dit en dat te doen en de week is om en wat heb ik er van terecht gebracht , niks maar dan ook niks . En mijn voornemens voor de volgende week zijn net dezelfde als die van de vorige week , hopelijk heb ik deze week meer karakter of komen de kabouterkes deze week wel eens te voorschijn om mijn zolder terug op orde te zetten . Iedere morgen klim ik de trap op in de hoop dat ze toch langs zijn gekomen . Maar ik maak me geen illusies  meer en heb dan toch besloten om er een dezer dagen werk van te maken . 

Afgelopen vrijdag zijn dochter Kathy en schoonzoon Tony in het huwelijksbootje gestapt en dat is voor een hele week richting Groot Brittannie gevaren en dus hebben we een loge , kleinzoon Levin . Maandag was ik uitgenodigd in zijn klasje om over vroeger te vertellen en dan begin je te beseffen dat er al enkele generaties tussen zitten en het niet meer zo verwonderlijk is dat bepaalde zaken al eens tussen de mazen van mijn min of meer verschrompelde hersenen glippen . Zoals  vorige woensdag een afgesproken vergadering vergeten , boodschappen lijstje op de keukentafel laten liggen waardoor ik een tweede keer de fiets op moest om een hoognodig ingredient te halen dat aan mijn verdwaasde aandacht was ontsnapt . Dit alles zal zeker wel deel uitmaken van het leven zeker en ik zal lang niet de enige zijn die hier mee te maken krijg en wat mijn verdere beslommeringen en gebreken zijn horen jullie nog wel eens op een ander tijdstip in een c'omatje   sluukes

------------------------------------------

 

 

 

Vorig weekend was er ons jaarlijks mosselfestijn , weer een nieuw record aantal deelnemers . De mosselen kwamen dit jaar ook weer van mosselhandel Nees uit Mechelen en ook dit jaar weer werd er kwaliteit afgeleverd . Het was een zware maar ook leuke dag . Oudspeler de Simme nam zoals andere jaren achter het fornuis plaats , de Kennes en de Mario en den Ollie hadden de zware taak om de mosselpotten naar boven te dragen naar de zaal waar Werner de scepter zwaaide . In de keuken werden de frietjes gebakken door de Mike die dit van huis uit gewoon is . De vol au vent werd bereid a la C'oma en plongeur van dienst was Heidi . Beneden werden de potten geledigd en gereinigd door Davidje en Fonske en de Renzo nam de taak op zich om de groenten te versnijden en dit alles onder het toeziend oog van de Vic die alles   volledig onder controle had .

Aan iedereen speciale dank voor deze mooie maar zware dag en niet in het minst aan de 160 eters die bereid waren om van onze kookkunsten te komen proeven . Na de maaltijd werd er nog genoten van een dessertje en dit in de vorm van een Dame Blanche of een rijstpapke a la tante Madeleine , 

het was een geslaagde dag .

 

 -------------------------------------------

De laatste week van de vakantie was er een met vrij mooi weer . De kinderen konden toch  eens buitenspelen om nog wat energie op te doen voor het nieuwe schooljaar . De televisie programma's gaan al in herfstmodus en de Thuis of Familie fans kunnen terug genieten van de dagelijkse kommer en kwel . De blokken van den Ben gaan terug in een vliegende vaart naar beneden , en zowel één als VTM pakken uit met nieuwe programma's . S' ochtends wordt het al wat frisser en we hebben al eens een fleece nodig om ons ontbijt buiten te nuttigen , maar koppig als ik ben weiger ik om al toe tegeven aan het frisse windje en weiger ik om al binnen te zitten , en zoals ik soms tegen mijn kleinzoon zeg ,, wij zijn niet van pontekoek , he ,, . Maar stillekesaan begin je tot het  besef te  komen dat er toch een einde komt  aan de zomer . En de donkere dagen komen er weer aan . En we stevenen stillekes aan af op het eindejaar . Dus laat ons nog maar genieten van de laatste mooie dagen 

 

Met dit c'omatje sluiten we weer een week af en maken we een nieuwe afspraak

 

Hier ben ik terug , 

eventjes ertussen uit geweest , niet verder dan de Belgische kust . Alle aspecten van een typisch Belgische zomer kwamen aan bod , eerst in volle zon aan het strand  , waarna 's avonds door Levin werd geconstateerd dat oma aangebrand was .  Een fietstocht richting Lissewege met de wind vlotjes in de rug . De terugtocht was meer een marteling waarbij we de forse tegenwind moesten trotseren .

En de volgende morgen werden we gewekt met felle bliksemflitsen en de bijhorende donder dus een normale Belgische zomerweek . 

Bij thuiskomst werden we opgehouden aan de afrit Boom , Tommorowland was aan zijn eerste editie toe en zoals ieder jaar komen ze van her en der naar de Schorre .

De buren van Boom , Rumst en omstreken werden de woensdag uitgenodigd om een kijkje te komen nemen . 

Het weer was ons goedgezind en het domein was prachtig . 

Op dit moment is de 2é editie aan de gang en ik tik hier op maat van de boenke boenke muziek mijn c' omatje 

Ik sluit hier maar af en tot een volgende 

 

 

Hallo , hier nog eens een c'omatje .

Bij gebrek aan tijd ( ik ben op pensioen ) heb ik een weekje overgeslagen . 

Alice  ( de hond ) die onze straat kwam onveilig maken is al een tijdje terug thuis , waar het een blij weerzien was met haar baasjes . Bij ons bleef het bij een uitstapje tot op een meter van de stoep . Vlug  een plasje en soms een hoopje en dan snel terug naar binnen , want sommige dagen was de hitte niet te harden en zocht ze vlug de koelte van de vloer op.

Bijna iedere 10 minuten werd er van positie gewisseld en werd er een halve meter verder een iets koelere plek opgezocht . Zo deed ze iedere dag haar ronde in onze living .

Ook haar gesnurk was tot buiten te horen en ik had er inderdaad een concurrent bij . 

Maar de tijd gaat snel en na een 10 dagen verlof op Gran Canaria kwamen Els en Siggy terug op hun appartement waar Aliceke hun al aan het opwachten was . 

Verder deze week kwam Levin onze aandacht opeisen want deze week geen Mpi op zijn school Ritmica in Hove . 

Morgen is er de BBQ van de steenbakkers en als we Frank of Jill mogen geloven zal het zonnetje ook van de party zijn , en zal er veel gerstenat vloeien . Want warm weer is dorstig  weer . 

Ook is Tom Muyshondt papa geworden van een wolk van een baby Luna genaamd , en met deze proficiat aan de trotse ouders .

Zo dat was het weer en tot volgende week 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Laatste week van de lente was warm en droog .

Harken in de tuin was daardoor  een zeer stoffige bedoening . Bloemen en planten smeken om water . De tomatenplantjes laten hun kopjes hangen en weigeren voor nieuwe vruchtjes te zorgen .

 Regen ik denk dat het iets is dat druppelsgewijs uit de lucht valt , maar dat ( als we de Frank mogen geloven ) nog niet direct van toepassing is .

 Donderdag nog altijd warm en droog , maar dan kwam het bewogen deel van de week . 

 Er werd afscheid genomen van Alice een toffe madame en de mama van onze clubgenoot Johan . Alice , amper 62 overleed veel te vroeg en totaal onverwacht .

De dienst werd ingeleid met een muziekstuk dat gewoon op mijn vel bleef plakken ( Amazing Grace ) .

 Op zulke momenten sta je weer even stil bij de vergankelijkheid van het leven en besef je weer dat je moet genieten van ieder moment en wat in je mogelijkheden liggen . Familie , kinderen en kleinkinderen moet je  koesteren , van de natuur genieten en een leuke hobby hebben en wat nog meer moet ieder voorzichzelf maar invullen .

Zaterdag was er een optreden van de buitengewone Muziekacademie van Boom , waar kinderen en jong volwassene met een beperking hun kunnen ten gehore brachten onder de leiding van juf Kirsten , die iedere zaterdag met veel inzet en geduld de kinderen haar liefde voor muziek meegeeft .

De zaterdag werd dan afgesloten met de verjaardagsdrink van Guy , die samen met zijn vrouwtje Joke ook hun huwelijksverjaardag vierden . Proficiat aan het toffe koppel .

Volgende week gaat het c'omatje waarschijnlijk over een loge die onze straat komt onveilig maken . 

 

                                  Tot dan 

---------------------------------------------

 Vaderdag , morgen is het vaderdag............

Normaal gesproken worden alle papa's in de watten gelegd .

In sommige streken vieren ze vader op 19 maart de dag van Sint Jozef , maar niet alle papa's heten Jozef en niet iedere Jozef is een papa , vandaar dat er nog een echte Vaderdag is bijgekomen . 

Er zijn vaders in alle soorten en maten . Grote en kleine , dikke en dunne , luie en sportieve papa's , mannen die zeer betrokken zijn bij het verzorgen en opvoeden van hun kinderen , maar ook daddy's die liever alles aan de moeder overlaten en alleen hun stem laten gelden dat de mama iets verbied en ze dan met een betraand gezichtje en smekende oogjes bij papa op schoot kruipen , omdat ze weten dat ze dan toch hun zin zullen krijgen . 

Ook zijn er bij die hun papa  wat minder zien , door scheidingen en moeilijkheden in de relatie . Sommige hebben hun papa al verloren en is die een ster hoog aan de hemel . 

In ieder geval denk morgen toch even aan je papa , als je kan geef hem een dikke knuffel en verwen hem maar eens goed . Want welke papa je ook hebt , ze hebben allemaal iets gemeen en dat is de wens dat hun kinderen gelukkig zijn , niets te kort komen en een mooie toekomst tegemoet gaan .

Ook voor mijn Vader , waar je ook mag zijn laat je ook maar eens goed in de watten leggen door ons Moe en ons Rita 

 

tot het volgende c'omatje 

 

---------------------------------------------

 

Pinksteren ,voor de werkende mens een lang weekend .

Dat is altijd iets om naar uit te kijken en vooral met mooi weer . Sommigen onder ons gingen op weekend , de ene richting kust de andere koos voor de Ardennen of een of ander pretpark . Ik stond op de rommelmarkt voor onze deur .Altijd gezellig zo samen met de buren een hele dag buiten , en je hebt nog de mogelijkheid om grote spullen en kleine hebbedingetjes die je zelf hier of daar op de kop hebt getikt en waarvan achteraf bleek dat je die toch niet echt nodig had , aan iemand anders kwijt te raken , wat vandaag toch weer redelijk gelukt is . 

Alle jaren start je dan terug met het goede voornemen om geen rommel meer te verzamelen , maar iemand die me kent weet dat het enkel en alleen maar bij een voornemen blijft . 

 Ik lijd namelijk aan chronische verzamelwoede , het is begonnen met theepotten ( ongeveer 300 stuks ) die verzameling staat on hold , bij gebrek aan plaats om ze nog uit te stallen . Geboortekaarten  ( bijna 20000 stuks ) doodsprentjes ( 2000 ) en nog een passie Blikken dozen . Kom ik een winkel in en er staat een blikken doos , ik heb ze gezien en voor ik het goed en wel besef ligt ze in mijn winkelkarretje en is ze mee op weg richting kassa . Dit tot ergernis van onze Vic , bij mij kan je kast of lade openen of er staan blikken dozen in van allerlei formaten ,oude en nieuwe staan netjes voorzien van een label naast of op elkaar . 

 Dus voor mij is het het beste dat ik thuis zelf voor mijn deur mijn afgedankte waren aan de man breng , zodanig dat ik de straten op onze wijk niet kan afschuimen , want anders was mijn verzameling alleen maar groter geworden. 

 Ook heb ik nog een hobby , het tekenen van kaartjes voor allerlei gelegenheden en waarvan ik er vandaag een aantal heb verkocht wat me terug wat budget geeft om weer nieuw materiaal te gaan halen in Action , Lucas en AVA winkels waar ik een vaste klant ben . Maar het bijzonderste is ik amuseer me ermee . Zo heb ik genoten van mijn zondag en ik hoop jullie ook en dat jullie het voetbal niet te hard missen .

 -------------------------------------------

 Deze week werd de zomer ingezet , het warme weer zorgde er wel voor dat iedereen een beetje vrolijker werd , maar dan hoorde je weer dat tragische nieuws van alweer een aanslag waarbij onschuldige mensen , in dit geval kinderen nog , het leven lieten . Een avondje boordevol muziek eindigde in een drama . 
Waarom ? dat is voor een in onze ogen normale mens niet te vatten , maar is wel iets dat spijtig genoeg nog zal gebeuren.
Wat is er gebeurd in het leven van de mensen die tot zo iets in staat zijn ? 
Eens waren het ook schattige baby's die de trots zullen geweest zijn van hun ouders en grootouders , ze werden wel met een andere godsdienst opgevoed maar het kan nooit de bedoeling zijn van eender welk geloof dat we onze medemens gaan vernietigen . 
De mensen van vandaag staan allemaal onder stress en tijdsdruk , daar word je dagelijks mee geconfronteerd zowel in het verkeer als in de rij aan de kassa van de supermarkt , niemand heeft nog tijd om een praatje te maken. In sommige wijken en straten kennen de buren elkaar niet meer en iedereen leeft op zichzelf . 
Dat iedereen langer zal moeten werken speelt ook een rol in de ontevredenheid van de mensen . Want eens de 55 gepasseerd is het almaar moeilijker om nog met veel goesting richting fabriek of kantoor te trekken .
Laten we ons leven niet leiden door angst en terreur en nu vooral genieten van het goede weer , want dat zijn ook mooie liedjes die meestal niet lang duren . 
met de beste groeten tot de volgende c'oma 
 

 

 Deze week werd de zomer ingezet , het warme weer zorgde er wel voor dat iedereen een beetje vrolijker werd , maar dan hoorde je weer dat tragische nieuws van alweer een aanslag waarbij onschuldige mensen , in dit geval kinderen nog , het leven lieten . Een avondje boordevol muziek eindigde in een drama . 

Waarom ? dat is voor een in onze ogen normale mens niet te vatten , maar is wel iets dat spijtig genoeg nog zal gebeuren.

Wat is er gebeurd in het leven van de mensen die tot zo iets in staat zijn ? 

Eens waren het ook schattige baby's die de trots zullen geweest zijn van hun ouders en grootouders , ze werden wel met een andere godsdienst opgevoed maar het kan nooit de bedoeling zijn van eender welk geloof dat we onze medemens gaan vernietigen . 

De mensen van vandaag staan allemaal onder stress en tijdsdruk , daar word je dagelijks mee geconfronteerd zowel in het verkeer als in de rij aan de kassa van de supermarkt , niemand heeft nog tijd om een praatje te maken. In sommige wijken en straten kennen de buren elkaar niet meer en iedereen leeft op zichzelf . 

Dat iedereen langer zal moeten werken speelt ook een rol in de ontevredenheid van de mensen . Want eens de 55 gepasseerd is het almaar moeilijker om nog met veel goesting richting fabriek of kantoor te trekken .

Laten we ons leven niet leiden door angst en terreur en nu vooral genieten van het goede weer , want dat zijn ook mooie liedjes die meestal niet lang duren . 

met de beste groeten tot de volgende c'oma 

---------------------------------------------

 In de Jupiler Pro League is de teerling geworpen en haalde Anderlecht tot ( mijn grote spijt ) de 34é titel binnen .

Ik weet het ik zal sommige tegen de schenen schoppen , maar ik ben eerlijk en ik ken niets van voetbal .

Het maakt mij  hoe dan ook niets uit wie er kampioen speelt , maar toch liever Anderlecht niet.

Van toen de Caje er speelde ging mijn sympathie altijd uit naar Club en trouw als ik ben is dat altijd zo gebleven , maar dit seizoen zijn ze goed begonnen maar in de 2é seizoenshelft verloren ze de pedalen en nam Anderlecht de kop . 

Daar moet iedereen die niet zo Paars- Wit gezind is maar vrede mee nemen en hierbij een niet zo een hartelijke maar toch een Proficiat van mijnentwege .

In Cafe Noeveren komen er mensen van allerlei pluimage en al dan niet Politieke strekkingen , en supporters van verschillende clubs want naast het merendeel van de Anderlecht fans zitten er ook blauw zwarte boeren , Rouches en aanhangers van The Great Old die na zoveel jaren terug in eerste klasse aantreden en ook moeten we de Ratten niet onderschatten en ook zijn er de kakkers en hun makkers .

Maar ze hebben ook veel gemeen hun aanhang  aan de plaatselijke club Rupel Boom de steenbakkers en hun liefde voor hun pint  JUPILER .

Tot het volgende C' omatje 

---------------------------------------------Deze week gooien we het over een andere boeg . Geen persoon deze week maar FRITJES  staan centraal in dit c'omatje . 

Fritjes de nationale trots van ons Belgenland .Zaterdagavond werd er door Jan en zijn compaan een fritwagen voorgereden aan Cafe Noeveren . Om half 7 werd het kraam opengegooid en kon iedereen zich gedurende 2 uur tegoed doen aan het gele goud , al dan niet vergezeld van een koude saus en een boulet , mexicano of  iets dergelijks . Mijn voorkeur van saus gaat naar de tartara a la Petra , vooral bekend in Berlaar .

Circa 70 mensen schoven enkele keren aan om hun honger te stillen . Binnen in het Cafe stond de tapkraan niet stil want er werd ook stevig gedronken . Als afsluiter een Frisco , met keuze uit een witte , melkchocolade of een met nootjes aan jullie de keuze .

De hongerigen spijzen en de dorstigen laven is blijkbaar een goede daad , want Els en ik werden er voor in de bloemetjes gezet . Voorzitter Siggy , secretaris Vic , coach Freddy en paspoortbewaarder Roger deelden in de eer en mochten een drank en versnaperingsbak in beslag nemen , waar ik onmiddelijk de mogelijkheid inzag om dat bakje te beschilderen ( dit is een hobby van mij ) . Dit jaar werd er ook een speciale trofee uitgereikt namelijk " De lege Emmer "

die werd uitgereikt aan David en dit voor zijn afwezige aanwezigheid op tal van wedstrijden van het Grote Noeveren . 

In de hoop dat iedereen het een geslaagde avond vond sluit ik hier nu af en tot volgende week in het nieuwe c' omatje

---------------------------------------------

de persoon van deze week is Roger Claes 

Roger werd geboren op 20 september 1937 en word dus dit jaar 80 . Dat zou je hem zeker niet nageven , want hij is nog zeer actief . Na zelf jaren gespeeld te hebben bij Noeveren is hij nog wekelijks aanwezig . Maria is zijn echtgenote en ze zijn de trotse ouders van Danny en Marco , en de grootouders van Julie en Joachim , vergeef me als dit niet de juiste schrijfwijze is van hun namen.

Roger heeft gewerkt bij GM . Hij geniet al vele jaren van zijn pensioen . Samen met de kinderen op reis gaan is telkens een belevenis , waar ze naar uitkijken en ze nog lang daarna ook 

 van nagenieten .

Roger is een man die de zaterdag na de match stillekes zit te luisteren naar de rest van de ploeg , die veel luidruchtiger zijn, en met een glimlach drinkt hij zijn biertje . 

Dus dit was een woordje over Roger een oudgediende die nog steeds wekelijks de identiteitskaarten van de spelers ophaalt en ze op volgorde steekt om bij de scheidsrechter te tonen en ze in bewaring houd tot na de match .

Tot volgende week

---------------------------------------------

 

07 04 17 Vanaf heden hebben we een mascotte Aliceke .

diegene die niet weten wie Alice is ,het is de 8 jarige Engelse bulldog van de cafebazin Els . Alice heeft als hobby's  veel en lang slapen en lekker en veel eten . Bewegen laat ze aan de andere over , want met wat aandringen krijg je ze amper 3 x per dag de lift in om op enkele meters afstand van de voordeur  de nodige sanitaire stop te doen en dan keren en  terug naar boven om zich weer in de zetel te nestelen . Enkel bij het openen van de deur van de koelkast gaat er een oog open , want er moest eens iets uitgenomen worden dat eetbaar is

Zo nu weten jullie wie onze mascotte is . Volgende keer gaan we iemand anders in de schijnwerpers zetten in deze column 

 14 04 17 Deze week een woordje over Gert

iedereen in Boom en omstreken kent Gertje , hij is de zoon van den Alex een oudgediende van het geliefde Noeveren .

Hij is geboren op 3-12-1971 als 2é zoon van Alex en Annie.

Al vanaf hij klein was keek hij op naar zijn grote broer Kurt

en werd hij een trouwe supporter toen die begon te voetballen bij , als ik me niet vergis  SK Rupel .

Toen hij wat groter werd ging hij wekelijks mee met Noeveren , om dan zogezegd naar het voetbal te kijken .

Maar Gertje zou de Gert niet zijn als er niet telkens er (en liefst een jonge dame ) met een hond , groot of klein passeerde dook hij in het stof om die hond te aaien .

Bij regenweer dook hij zelfs in de plassen om de viervoeters aan te raken , vaak tot grote ergernis van diegene die zijn was moest doen . Dat was de Gert in zijn kleuter, kinder en tienerjaren en die lijn werd doorgetrokken naar zijn volwassen leven . Regelmatig komt hij in het lokaal met kleren vol modder en bedekt met hondenharen .

Maar ja iedereen is zoals hij is en veranderen kan hij niet want dan zou het de Gert niet meer zijn .

Volgende week komt onze trouwste supporter aan de beurt

 

Deze week zetten we een van onze grootste  supporter in de schijnwerpers .  Den David , natuurlijk .

Op 30 november 1981  zag hij het levenslicht . Van zijn baby , peuter en kleutertijd weten wij niet zoveel . 

Onze kennismaking is van een paar jaar geleden , toen in Boom centrum , " de windhoek "  noodgedwongen de deuren moest sluiten en David zonder stamkroeg kwam te zitten .

Karltje een tooggenoot van daar , introduceerde hem in cafe Noeveren , want ook daar was zijn lievelingsdrank te verkrijgen . En neen dat is geen Cola of water , maar Jupiler en dan nog liefst uit een flesje . De klanten van cafe Noeveren konden David zijn verdriet om de sluiting van de Windhoek doen vergeten en werd door al de plaatselijke clubs aanvaard.

Ons voetbalclubke kan alle weken genieten van zijn aanwezigheid naast het veld , allez als er geen kantine in de buurt is want dan kun je hem daar vinden . 

AlS hij dan 's avonds nog eens meegaat met den biljart

gaat het geestrijke vocht zijn werk doen . 

Een taxibedrijf uit de buurt heeft aan David een van zijn beste en trouwste klanten en de auto rijdt haast op automatische piloot naar Aartselaar waar David bij zijn tante woont.

Wel moet gezegd worden , hij is altijd tijdig op zijn werk en als er iets te helpen valt bij een van de clubs hoef je het maar te vragen en David is er . 

Zo dat weten jullie weer al en tot volgende week .